De jonge Schiller, wiens hart en ziel schrijven en poëzie zijn, wordt gedwongen naar de militaire academie te gaan (de trots en vreugde van de hertog van Württemberg). Schiller walgt van de dagelijkse routine van het leger, altijd heen en weer tussen fokken en oefeningen. Gesprekken, conflicten of zelfs kritiek worden ontmoedigd – de onderdrukking is ondraaglijk voor de jonge rebel. Walgend van de brutaliteit schrijft hij zijn drama 'Die Räuber', dat hij later anoniem zou publiceren. Maar na een openhartig gesprek met de hertog wordt Schiller onteerd en moet hij het land verlaten.
