Tussen 1975 en 1983 was er in de Franse cinema een nieuw soort film te zien: homopornografie van eigen bodem. De films zijn opgenomen op 16 mm en de meeste ervan zijn geslaagd en voorzien van certificaten door het CNC (National Cinema Centre). Ze werden vertoond in een klein aantal Parijse bioscopen gewijd aan homopornografische films: Le Dragon, La Marotte en Le Hollywood Boulevard, evenals in verschillende in de provincie. Ze waren in wezen het werk van drie productiehuizen: Les Films de La Troïka (Norbert Terry), AMT Productions (Anne-Marie Tensi) en Les Films du Vertbois (voornamelijk Jacques Scandelari). Het genre kwam vroegtijdig ten einde met de komst van video, waarvan de laatste in 1983 werd gemaakt met 'Mon ami, mon amour (Mijn vriend, mijn geliefde)'.
