Dramat psychologiczno-obyczajowy ukazujący proces rozpadu tradycyjnych więzi w chłopskiej rodzinie i tragedię jednego z synów - samorodnego artysty - rzeźbiarza, nadwrażliwego mężczyzny o psychice dziecka. Jadwiga po śmierci męża wspomina swe życie. Pod presją rodziny wyszła za mąż za bogatego Wojciecha Zawadę, a nie za kochanego Juliana. Ma dwóch synów - ambitnego, pracowitego Staszka i Stefka, nie akceptowanego przez otoczenie rzeźbiarza. Staszek żeni się i otrzymuje odpowiedzialne stanowisko w wielkich zakładach przemysłowych. Sprzedaje dom na wsi i zabiera matkę ze sobą. Dom kupuje Julian, a Stefan ginie tragicznie. Jadwiga zastanawia się, czy nie wrócić na wieś i związać się na dalsze życie z Julianem.
